भोगले जे दुःख त्याला, सुख म्हणावे लागले
एवढे मी भोगिले की मज हसावे लागले

- सुरेश भट

Thursday, December 30, 2010

A New Year Resolution...

0 comments
    
      Okay, Everybody is enjoying the longest weekend of the year. Now the Christmas is over & we are heading towards an another new year i.e. 2011!
     Every single new year brings a lot of things in our life. We make some resolutions & start implementing those by the 1st day of the year. For a certain period, we'll be loyal to what we have decided to do; but after that, something goes wrong in mind & we always keep that resolution for the next year to follow.
     According to me, resolution is not the thing which we should cease in between; after thinking of implementing it. Otherwise its always better to not to think of implementing it! Because anything we stop in between, our brain starts interpreting it as a negative sign so that whenever we think of the same thing again, we'll not be sure whether it'll get completed by us or not! By the result of this, we always make fun of these kinda resolutions which had been made in the past & couldn't get implemented. And finally, a resolution remains a 'resolution', we can say!
     We have to decide something means we must be lacking of it , of course! So, why to make fun of it rather than implementing it for our own sake? Remember, following the orders of the brain is simple, but controlling the instructions of it is much difficult.
     I just wanted to say, think twice before deciding anything. Wish you a very HAPPY NEW YEAR to all of my friends, colleagues, blog-readers, critics & all those people who have brought happiness in my life. Thanks a lot for being there!!
     See you in the NEW YEAR!

Wednesday, December 29, 2010

'तो' भिकारी

0 comments
पुन्हा पहिला तो भिकारी परवा
दिमाखात निघालो होतो मी...अन् कमी झाला माझा चालण्याचा वेग
पुन्हा पुन्हा मी त्याला तिथे पहातो,
जशी सवयच लागली आहे...
मला तिकडे पाहण्याची, अन् त्याला तिथे उभं राहण्याची!
प्रत्येकवेळी तो आशाळभूत पणाने माझ्याकडे पाहतो
अन् मी तसाच निघून जातो
त्याला माहीत आहे, मी रोज असाच निघून जाईन
पण तरीही तो माझ्याकडे पाहतो आजसुद्धा!
कधी काही बोलणे नाही, कधी हातवारे नाही
कदाचित तोसुद्धा थकला असेल...भीक मागून!!
ना खोकल्याचा त्रास वाटतो, ना तापाचे भय
ना उन्हाची तमा, ना पावसाची फिकीर
फक्त पोटातल्या आगीची तणतण...जीवघेणी!
त्याच्याकडे मी पाहतो अन् आठवतो 'तो' दिवस
ज्यावेळी मी पाण्याने भूक शमवली
पोट पाण्याने भरता आलं असतं तर किती बरं झालं असतं?
असा विचार मी फक्त एकदा केला होता,
पण त्याने आजवर कित्येकदा केला असेल?
सगळं आठवतं अन् मी पुढे सरसावतो..आपोआपच
त्याला पैसे देण्यासाठी..त्याचा चेहरा खुलतो
पैसे घेण्यासाठी तो हात पुढे करतो अन् त्याचे डोळे पाणावतात
म्हणतो दिवसभरात कोणी काही दिलं नाही...
मी गहिवरुन जातो...त्याच्या नशिबाला पाहून!
इथे एका वेळेची भ्रांत आहे लोकाना..
आणि आम्ही तीन-तीनदा खाउनसुद्धा भुकेलेले असतो!
वाटतं आणाव्यात सगळ्या काळ्या पैशाच्या तिजोर्‍या उचलून
आणि खायला घालावं अशा गरजूना
कारण..पाण्याने तहान भागते...भूक नाही!!

Wednesday, December 15, 2010

पुन्हा पेट्रोल दरवाढ!

0 comments
        आत्ताच बातमी वाचली, पेट्रोल आणखी २ रूपयानी वाढलं! लगेच ऑफीसात बोंबाबोम्ब चालू झाली. तीन-चार वर्षात सगळयाच वस्तुच्या किमती गगनाला जाउन भीडल्यात. आत्ता बाकीच्या गोष्टीचे भाव सुद्धा लगेच वाढ़ू लागतील. म्हणजे आणखी महागाई!! आधीच महागाईने मेटाकुटीला आलेल्या जनतेला आणि जरा त्रास दिला की कसं मस्त वाटत सरकारला!

         आता भाजी, किराणा, दूध, बसभाड़े, कपडे, शूज.....सगळ सगळ वाढेल. किती कमवायच आणि किती खर्चायच?? वर आणि काही बोलायच्या आत - 'आन्तरराष्ट्रीय बाजारपेठेत कच्या तेलाचे भाव वाढल्याने.....' कायमचीच बोम्ब! आन्तरराष्ट्रीय बाजारपेठेत काय चाललय कुणाला कळतय? काहीतरी आपल द्यायच सांगून! कुणी विचारत नाही, विचारल तरी काही उपयोग नाही; सगळ नुसत अन्दाधून्द चाललय. वर आणि मिशन २०२०! २०२० मध्ये आणखी काय काय करतील माहित नाही! गरीबाना तुडवून २०२० साजरा करणार आहेत ****

सरकार चालवन्यासाठी पैसा वापरणार कुणाचा? आमचाच! आणि महागाईची झळ कुणाला? ती पण आम्हालाच!!
वर आणि टॅक्स! परवाच 'आयटी' चा फॉर्म भरुन घेतला आहे. म्हणजे आमच्याच पैशाने 'आमचीच'....! गरीब लोकाना पुर्वी एक वेळेच्या जेवनाची भ्रांत होती, आता पोटाला काहीच खायच नाही! अहो, साधे उदाहरण घ्या- वडापाव - उभ्या- आडव्या महाराष्ट्राचा आधार! ३-४ रु. ला मिळणारा वडापावसुद्धा आज ७-८ रु झाला आहे. केंद्रातल्या त्या 'बाई'च्या हातात सत्ता गेली त्या वेळेलाच आम्ही काय समजायच ते समजलं होतं! आज त्याची अंमलबजावणी होतेय, एवढच! तिने 'ते' बुजगावण (बायली) देशाच्या मुख्य पदावर बसवलंय, आणि तेच्या गोड आवाजात(तोपण बायलीच) ते देशाचा कारभार करतय. त्याचा राज्यकारभार नुसता 'कारभार'च होऊन बसलाय. घर चालवायची अक्कल नसलेल्याला देश चालवायला दिला की अस असतं!

आता या पेट्रोल वाढीचे विविध सूर उमटतील. न्युज चॅनेल्स दोन दिवस बोम्बाबोम्ब करतील, आणि परत 'ये रे माझ्या मागल्या'. झाल! परत आमच्या सारखा 'सामान्य' माणूस उठेल आणि पुन्हा आपआपल्या कामाला. दोन-तीन महिन्यात नवं बजेट येईल. आणखी एकदा ग्रुहोपयोगी वस्तुंचे भाव गगनाला भीडलेले असतील. पुन्हा तेच कट-कट-कट!!

पुन्हा काही वर्षात पुढची लोकसभा-विधानसभा...पुन्हा 'बाई' आपली कमावलेली रक्कम ओतनार, निवडणुकीला ८ दिवस दारू-मटण.....पुन्हा हिचेच सरकार सत्तेवर....पुन्हा पुढच्यावर्षी पेट्रोलवाढ! तुम्ही मरा पण आम्ही मात्र जगणार!!!


राजकीय लाभ तरी आम्हाला काही कामाचा नाही....तसा उद्देशही नाही हे सगळं लिहीण्यामागे. 'आम' आदमी सुखी राहावा, इतकंच वाटतं, म्हणून हा खटाटोप!

विचार करा एकदा सगळ्यांनी 'आमच्या' डोक्यातून.... हीच अपेक्षा!

Tuesday, December 7, 2010

चारोळ्या...

0 comments
वरंधार पावसातसुद्धा,
छोटे थेंब असतात
मोठ्या थेंबाना तेच तर,
'मोठे' बनवत असतात




मधमाश्या असेपर्यंत,
मधाच्या पोळयाला अर्थ आहे
त्यानी घर सोडल्यानंतर,
मध त्यांचे व्यर्थ आहे



आता मी चुकणार नाही,
मला सगळ उमगलं आहे
दावं सोडल्यावर गुरांची,
'काय' होतं ते समजलं आहे



कुणी कुणाला काय म्हणावे,
याचे सुद्धा नियम आहेत
लोकशाही असली तरी,
कायदे मात्र कायम आहेत